Ervaringsverhaal Terry Koper
In deze video vertelt Terry Koper meer over zijn ervaringen in het onderwijs met een auditieve beperking.
Bij dove kinderen denk ik dat eenzaamheid het lastigste punt is. Tenminste dat is waar ik zelf het meeste mee moet dealen. Nog steeds.
Van alles meekrijgen en YouTube filmpjes kijken of muziek luisteren, leuk gezellig in groepen dingen doen, krijg je opeens niks meer mee. En het is heel lastig om dat eigenlijk te beseffen, dat dat echt niet meer gaat. Van de een op de andere dag staat je leven op z’n kop zeg maar.
Ik ben Terry, ik ben 19 jaar en momenteel volg ik de opleiding Bedrijfskunde in Amsterdam. Op mijn vijftiende ben ik ziek geworden, toen kreeg ik een hersenvliesontsteking. En door die hersenvliesontsteking ben ik mijn gehoor verloren. En omdat die ontsteking ook doorging naar mijn ruggenmerg heb ik ook een dwarslaesie.
Ik zit inderdaad niet op het speciaal onderwijs maar op regulier onderwijs. Zowel mijn ouders als ik zeiden van cognitief ben ik nog in orde en ik heb altijd hier op school gezeten. Dit is mijn vertrouwde omgeving dichtbij huis. Mijn vrienden zitten hier. Dus ik wilde eigenlijk perse terug hierheen. Contact met medeleerlingen en oude vriendjes en vriendinnetjes dat is het lastigste van allemaal omdat zij ook niet echt snapten wat het nou inhield dat ik doof was. En die gingen dan wel normaal met mij praten zoals ze normaal met iedereen praten. Maar dat werkte niet. Toen verwaterde dat contact ook een beetje zeg maar.
Ik had dan wel een schrijftolk op school, die dan typt wat er wordt gezegd. Maar als je alles van een schermpje leest zie je ook niet waar de docent bijvoorbeeld naar wijst. Dus je probeert eigenlijk een oneindig tekstboek tot je te nemen en dat maakt het dat het volgen van de lessen dus heel intensief wordt. En daar zouden scholen echt wel bij kunnen helpen.
Dat je goed samen met de desbetreffende leerling zelf bijvoorbeeld voorlichting geeft over wat kinderen wel kunnen doen om gewoon met jou te praten. Dat doofheid niet iets engs of iets geks is. Of hoe jij wel mee kan doen met de lessen zodat je niet buitengesloten wordt. En overleg vooral met die leerling die zelf doof is want er zijn vaak hele simpele oplossingen die een heel erg groot verschil kunnen maken. Mijn vader zei heel vaak: “Het is voor jou een kleine moeite maar voor mij maakt het een heel groot verschil.” En dat is eigenlijk tekenend voor de oplossingen omtrent doofheid op een school.