Wat is discriminatie?

Discriminatie is mensen anders behandelen, achterstellen of uitsluiten op basis van (persoonlijke) kenmerken. Deze kenmerken worden discriminatiegronden genoemd. 

Discriminatie op de volgende gronden is wettelijk niet toegestaan:  

  • Godsdienst 
  • Levensovertuiging 
  • Politieke gezindheid 
  • Ras 
  • Geslacht 
  • Nationaliteit 
  • Seksuele gerichtheid 
  • Burgerlijke staat 
  • Handicap of chronische ziekte 
  • Leeftijd
  • Arbeidsduur
  • Vast of tijdelijk contract
  • WAZO-verlof

Onderscheid maken mag soms wel 

Niet alle onderscheid is verboden en dus is niet alles discriminatie. Word je afgewezen omdat je zonder rijbewijs solliciteert naar een baan als vrachtwagenchauffeur? Dan is dat terecht. Maar word je afgewezen omdat je bijvoorbeeld een andere afkomst hebt, vrouw bent of homoseksueel? Dan is er misschien sprake van discriminatie, omdat de reden waarop je wordt afgewezen ingaat tegen de regels van de Algemene wet gelijke behandeling. Word je niet toegelaten tot een opleiding omdat je een fysieke beperking hebt? Dan is dat misschien in strijd met de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte. Discriminatie is dus niet het maken van onderscheid, maar van verboden onderscheid. 

Stereotypen en vooroordelen  

Onze hersenen werken met vooroordelen en stereotypen om snel informatie en indrukken te ordenen. Bijvoorbeeld: alle tijgers zijn gevaarlijk. Dus ben je altijd voorzichtig als je een tijger tegenkomt. Zoek je een agent in een menigte? Dan kijk je naar een uniform. Vooroordelen en stereotypen helpen je dus snel selecteren, maar dat heeft risico’s. Want zijn je vooroordelen gebaseerd op kenmerken zoals afkomst, geslacht, seksuele voorkeur of geloof, dan selecteer je op kenmerken die er in principe niet toe doen. Discriminatie is vaak het gevolg van onbewuste stereotypering. En stereotypen en vooroordelen worden vaak gebruikt om discriminerende acties te rechtvaardigen.